Homeopatia zapobiega chorobom, ułatwia powrót do zdrowia,

odnosząc się z szacunkiem do tego, co w każdej

istocie ludzkiej jest niepowtarzalne. Jest ona skuteczną metodą

leczenia i może być szeroko stosowana.

Leczenie metodą homeopatyczną jest bezpieczne, nietoksyczne, nie wywołuje działań ubocznych i dlatego zajmuje coraz bardziej liczące się miejsce w medycynie współczesnej. Homeopatia weszła na stałe do farmakopei francuskiej, europejskiej, a następnie amerykańskiej.

             Homeopatia jest stara jak świat! Już Hipokrates w IV w. p. n. e. zauważył związek między toksycznością danej substancji i jej właściwościami leczniczymi: Te same czynniki, które wywołały chorobę, mogą też ją wyleczyć.

             Homeopatia nie zyskała jeszcze aprobaty niektórych naukowców, niektórzy - nawet większość niezaprzeczalnych wyników jej działania - przypisują efektowi placebo, towarzyszącemu przyjmowaniu niemal każdego leku. Są też i tacy, którzy w odniesieniu do niej ośmielają się użyć określenia "oszustwo naukowe". Nietrudno zrozumieć, że ludzie myślący racjonalnie, sceptycy, mogą mieć trudności z uznaniem za rzeczywiste czegoś, czego nie da się wytłumaczyć i, co więcej, czegoś, co nie istnieje materialnie, ponieważ przy pewnym stopniu rozcieńczenia substancji wyjściowej nie znajduje się jej śladów w rozpuszczalniku.

             Jednakże mówienie o oszustwie naukowym jest bezpodstawne. Czy nie lepiej byłoby mówić o niewiadomej naukowej, zważywszy, że działanie leku homeopatycznego pozostaje jeszcze zjawiskiem do końca nie wyjaśnionym? Stanowiłoby to dowód większej skromności, otwartości umysłu, a także szacunku dla tych, którzy praktykują leczenie homeopatyczne. Homeopatia jest bowiem faktem, którego nie można pomijać.

             Homeopatia to nie tylko sposób leczenia, to także forma medycyny oparta o koncepcję organizmu jako całości. W leczeniu homeopatycznym bierze się pod uwagę nie tylko chorobę, ale konkretną osobę, u której ona występuje, z jej osobniczymi reakcjami.

             Homeopatia nie jest tylko ogólnym pojęciem, to również metoda terapeutyczna, która może wydawać się na pozór prosta. W rzeczywistości stosowanie jej wymaga solidnej wiedzy teoretycznej, szczególnie znajomości homeopatycznej Materia Medica, a także pewnego przygotowania psychologicznego, umożliwiającego właściwe podejście do pacjenta.

             Pomimo pozornej łatwości stosowania, homeopatia podlega ściśle określonym regułom obejmującym wskazania lecznicze i sposoby podawania leków. W przeciwieństwie do alopatii, leczenie homeopatyczne nigdy nie jest toksyczne, nie wywołuje skutków ubocznych i nie powoduje uzależnienia. Jedynym ryzykiem jest jego nieskuteczność w przypadku niewłaściwie postawionej diagnozy!

             Z tego względu leczenie homeopatyczne często jest uważane jako łagodzące ból, ponieważ nie jest ono niebezpieczne, co nie oznacza, że jest nieskuteczne.

Homeopatia może znaleźć zastosowanie w wielu sytuacjach w życiu codziennym, np. krwawe wybroczyny, uporczywe bóle głowy, choroba lokomocyjna, itp., w przypadkach, które nie wymagają orzeczenia lekarskiego w celu jej stosowania.

             Dlaczego zatem nie zastosować leczenia homeopatycznego, skoro istnieje odpowiedni lek?